Tsjechoslowaakse Wolfhond

Een derde lijn ontstond ook in het Tsjechische landsdeel.
Hierbij was de vader de wolf Argo en de moeder was de Duitse Herder Astra z SNB.
Dit nest werd in 1968 geboren in de politiekennels in Bychory. (3e bloedlijn).

In 1970 werden de meeste hybriden naar nieuwe kennels van de grenswacht van Bratislawa in de buurt van Malacky gestuurd.
De beste fokhonden gingen ook verder dan het “ijzeren gordijn” en de Slowaakse fokkers stonden ook niet onder zo’n druk om speciale hybriden voor het leger te moeten produceren.

De vice commandant van de bovengenoemde kennels, Majoor Frantisek Rosik, nu de ere president van de Slowaakse TsW club in Bratislava, is ongetwijfeld de belangrijkste persoon geweest voor de ontwikkeling van het ras in Slowakije.

In Malacky werd de derde wolf, Sarik, gekruist met de hybride teef van de F3 generatie, Xela z Pohranicni straze (4e bloedlijn).
En in 1972 nogmaals met de CV teef Urta z z Pohranicni straze.

De naam Tsjechische Wolfhond werd veranderd in Tsjechoslowaakse wolfhond waaronder het ras later erkend werd.

De laatste uitbreiding van de genen poule was de kruising van de wolvin Lejdy met de Duitse herder reu Bojar von Schotterhof.
De pups werden geboren op 26 april 1983 (5e bloedlijn).
Kazan z Pohranicni straze (F1), uit deze combinatie, werd later gebruikt binnen de fokkerij van de TsW.

Tot de belangrijkste resultaten van het experiment behoorde de conclusie, dat een kruising van wolf en hond, in principe mogelijk is.
Reeds in de 2e generatie kon de ofrichtbaarheid van de kruisingen bewezen worden, waarbij zich een zeer goede oriëntatie van de dieren, vooral in de nacht toonde.
Uitdrukkelijk werd gewezen op het hogere uithoudingsvermogen van de kruisingen, waarbij de uiterlijke kenmerken van de wolf, speciaal zijn hoogwaardige vacht, door de generaties behouden bleef. Sinds de jaren tachtig zijn alleen pure TsW’s gebruikt voor de fokkerij binnen het ras.
Vanaf het begin zijn de Tsjechoslowaakse wolfhonden ook gewoon door burgers gefokt.

Op 20 maart 1982 werd in Brno de Club van fokkers van de Tsjechoslowaakse Wolfhond opgericht.
En in het zelfde jaar werden de eerste 42 pups in het “Main Pedigree Register” in Praag ingeschreven.
In de tien daarop volgende jaren (1982-1991), werden 1552 puppy’s ingeschreven.
In 1983 werd het register officieel gesloten en werd er alleen nog gefokt met geregistreerde, Tsjechoslowaakse Wolfhonden.
Op 13 juni 1989 werd in Helsinki de rasstandaard goedgekeurd door de FCI en op 28 april 1994 uitgegeven door het secretariaat onder nummer 332.
Op 6 juni 1999 werd de Tsjechoslowaakse Wolfhond definitief erkend op de vergadering van de FCI in Mexico.